Angelica, hoeveel woog & weeg je?

Bron: Tumblr.com

Dit is een vraag die ik het meest krijg en om eerlijk te zijn ga ik er op mijn blog nog geen antwoord opgeven. Op het moment voel ik mij nog niet op mijn gemak om aan iedereen te vertellen hoeveel ik heb gewogen en hoeveel ik nu weeg. In mijn blogpost ‘Mijn verhaal: Waarom ik ben begonnen met afvallen‘ heb ik wel aangegeven dat ik tussen de 130 en 140 kilo woog. Já dat zijn grote getallen, maar het precieze getal wil ik gewoon nog niet opnoemen omdat ik dan iedere keer rekensommetjes van iedereen krijg. En stel ik zit er 100 gram naast dan moet ik weer aan horen dat ik er te veel vanaf eraf heb gerekend,  en dat ik niet kan rekenen. True, ik kan niet rekenen, maar daarvoor zijn calculators uitgevonden. Het is niet dat mijn gewicht een FBI geheim is, absoluut niet, maar ik vind wel dat ik zelf hoor te bepalen wanneer ik mijn gewicht op mijn blog zet.  Je kunt op met je ogen gaan rollen en op je kop gaan staan, maar vertellen doe ik het nog niet. Een klein groepje mensen die ik goed ken, en die mij zekerste weten niet belachelijk zullen maken om mijn gewicht, weten het. Nu bedoel ik niet dat jullie dat automatisch zouden doen maar het voelt gewoon op het moment niet goed om het de hele wereld te vertellen.

Bron: Moveweight.blogspot.com

Naast het gewicht dat ik kwijt ben geraakt en nog steeds moet kwijt raken is het niet alleen het nummertje op de schaal die belangrijk is. Naast dat je gewicht verliest volgens de schaal begin je ook te merken dat je kleren losser gaan zitten. Ik ben ondertussen van broek maat 54 naar maat 44,42 gegaan en bij shirts van XXL naar een M/L. (Hangt er vanaf in welke kleding zaak je kleren koopt en hoe het valt.) Je houding wordt ook anders en je positiever gaat denken. Vooral dat positiever denken is ook iets wat ik nu absoluut niet wil beschadigen, zover ik weet ben ik niet altijd even positief over mijzelf en nu ben ik positief begin te worden over mijzelf omdat ik iets goeds doe voor mijzelf wil ik dat niet beschadigen. Klinkt raar allemaal, maar wat ik probeer te zeggen is: Ik heb geen zin om dat positieve gevoel kwijt te raken door mijn gewicht hier te plaatsen en vervolgens reacties te krijgen met: Oh je bent nog steeds te zwaar, of je bent nog steeds te dik etc etc. Daar heb ik gewoon geen trek in en het voelt ook nog niet goed. When the time is right, zijn jullie de eerste die het weten!

Wat zijn jullie non-scale ontwikkelingen/doelen?

Mijn verhaal: Waarom ik ben begonnen met afvallen.

(De enige fatsoenlijke foto van toen ik klein was)

Sinds groep 6/7 van de basisschool ben ik een klein beetje gaan uitzetten en was ik dus al wat breder dan andere kinderen uit mijn klas. Dat was ook een van de redenen denk ik dat ik door de meeste uit mijn klas toen werd gepest. En al lezen ze dit: Kan mij niet schelen, ze hebben mij gepest klaar!  Pesten is in mijn ogen nooit goed gekeurd, pesten is in mijn ogen een vorm van onzekerheid van die persoon zelf die daar zelf niet mee kan om gaan.  In ieder geval was ik dus wat zwaarder dan de rest, toen had ik er gelukkig niet zo heel veel last van en bleef ik een blije Angelica.

(Op de middelbare school)

Totdat ik naar de middelbare school moest, in de tweede veranderde ik van ‘stijl’ en was ik de ‘vieze dikke gothic’ en laat ik je de rest van de ziektes maar even besparen.  In de derde/vierde van het VMBO zat ik al op maat 44 maar ik voelde mij daar toen nog comfortabel bij en vond het niet nodig om te gaan sporten.

(Op het MBO)

Nadat ik mijn middelbare school diploma had behaald ging ik naar het MBO. Natuurlijk was ik daar ook weer bang om gepest te worden, maar in tegendeel, ik werd voor het eerst geaccepteerd. Ze maakte geen rare opmerkingen over mijn gewicht of hoe ik deed. Dat was super fijn. In de tweede en derde van het MBO kwam ik ontzettend hard aan: Even in het tussen uur naar de AH om frikandel broodjes te eten, na school kon ik makkelijk een zak chips weg eten, dan het avond eten en dan ‘s avonds weer wat lekkers. Zo vliegt het er natuurlijk wel hard aan, maar ik had dat niet eens zo heel erg door. Vervolgens kwam het moment dat ik met mijn vriend ging samenwonen en de meesten zeiden gelijk ‘Ja als je samen gaat wonen dan kom je nog meer aan door het makkelijke eten’  In eerste instantie wou ik dat niet geloven maar we gingen steeds meer makkelijk eten. Maaltijd pakketten van de Knorr, snackbar hier en daar, zelf ongezonde dingen maken, lekkers in huis of terwijl één groot junkfood paradijs. Oké af en toe at ik wel een komkommer tussen door (lol)

Welkom op mijn blog!

Eindelijk durf ik het aan om een Nederlandse blog te beginnen over mijn afval verhaal. De meeste van jullie weten dat ik een Amerikaanse blog heb op Tumblr (die ik voor nu nog steeds niet ga delen) maar nu vind ik het wel eens tijd om jullie eens mijn avontuurtjes te laten lezen. Ik kreeg steeds meer te horen dat ik wat moest gaan doen met mijn ‘afval verhaal’ de een kwam met het idee om een boek te schrijven, de ander met YouTube filmpjes en de ander vond het leuk als ik begon met een blog. Ik denk dat het voor nu het beste is als ik begin met bloggen, daarbij misschien wat filmpjes hier en daar probeer te maken. En misschien wel blog posts in een soort verhaal achtig iets waardoor het een soort van boek kan worden? Ach, wie weet wat de toekomst brengt en ik hoop dat ik jullie hier mee tevreden kan stellen voor nu!

Wat er voor nu staat aan te komen:

• Mijn verhaal : Waarom ik begonnen ben met afvallen
• Weightloss Tag (Filmpje)
• Blog: Motivatie houden
• Inspiratie Quotes
• Voortgang foto’s op een aparte pagina.

Mochten jullie nog ideetjes hebben voor mijn blog dan hoor ik dat graag, en hopelijk hebben jullie veel plezier op mijn blog!

 

{ Ik heb deze blog niet gemaakt om mijzelf een bepaald ego te creëren of iets, jullie vragen hoe en wat en dat probeer ik nu dus via een blog over te brengen }